Gina Siciia, ze woont nu in Nashville maar is afkomstig uit Pennsylvania, is een Amerikaanse singer-songwriter en de jongste dochter van Giovanni Sicilia. Giovanni is in de sixties met zijn vrouw Patricia vanuit Calabrië, in het zuiden van Italië, naar de States geïmmigreerd. Sicilia heeft een oudere broer David, die ook muzikant is en een oudere zus Anne-Marie. Gina studeerde aan de Council Rock School District (CRSD) in Lower Bucks County, in het zuidoosten van PA. In 2007 studeerde ze af aan de Temple University met een diploma journalistiek. Gina was al heel jong bezig met het schrijven van haar eigen liedjes. Met Dave Gross als producer én als bandlid, leverde ze in 2007 met "Allow Me To Confess" (Gina was toen tweeëntwintig) haar droom debuutalbum af. Ze kreeg al snel grote internationale erkenning, en in 2008 tijdens de uitreiking van de W.C. Handy/Blues Music Awards werd ze genomineerd als “Best New Artist Debut”.

En sinds haar debuut recenseerden we hier in deze kolommen al haar cd's, waarvan haar laatste albums "Tug of War" (2017), "Heard the Lie" (2018) met als producer, gitarist en co-songwriter Grammy nominee Dave Darling zeer lovende recensies kregen. En na een samenwerking met Cody Dickinson van de North Mississippi Allstars voor "Love Me Madly" uit 2020, heeft Sicilia de diensten ingeroepen van Music City gitaar ace Colin Linden, die haar nieuwe album "Unchange" produceerde en de hand had in het schrijven van vijf van de nummers. Met dit 10de album, is Sicilia teruggekeerd naar de VizzTone Label Group, waar ze zichzelf vestigde als een indrukwekkende zangeres en songwriter. Het wordt snel duidelijk dat deze terugkeer geen terugtocht is. De 10 songs tellende set laat een artieste horen die zichzelf nog steeds uitdaagt om verder te gaan, trouw blijvend aan haar visie zonder in herhaling te vallen.

Het resultaat is een van Sicilia's meest sober klinkende opnames en één die niet echt klinkt als iets wat ze eerder heeft gedaan. Deze benadering legt de focus op de zangeres, wat geen probleem is aangezien Sicilia's rokerige alt altijd een van de meest opvallende stemmen in de blues is geweest, en haar vermogen om die kracht te benutten geeft maximale emotionele impact aan haar optredens. Sicilia heeft die stem altijd aangevuld met haar kwaliteiten als schrijfster. Hier heeft ze echter maar één nummer geschreven. "One Last Tender Moment" met akoestisch plectrum, piano en een vleugje orgel, is een smekende ballade, een sentimentele vorm van een liefdeslied, dat ook opduikt in "Valentine" - alleen akoestische gitaar en bas - en "Let's Set the World on Fire" dat een elektrische gitaarsolo van Linden bevat die voor veel warmte zorgt. Op "Don't Be Afraid to Be Wrong" geeft Sicilia wat levensadvies met een bluesy kick. Ze heeft het nummer niet geschreven - dat deden Linden en Janice Powers - maar het klinkt als advies dat ze zelf ter harte heeft genomen. Ze verhoogt ook de angst in Rev. Gary Davis' "Death Don't Have No Mercy" dat in deze tijden nog meer weerklank krijgt en een indringende gitaarsolo van Linden bevat.

Een van de belangrijkste muzikale en thematische stijlen van "Unchange" is gospel. Het album begint met "Healing Time", waarvan de verzachtende boodschap wordt gebracht met wat zompige galm en de hemelse achtergrondzang van Ann en Regina McCrary. Deze zussen zingen ook op de traditional "Make Me a Pallet on Your Floor" gearrangeerd door Linden en Sicilia. En het album sluit af met het traditionele "There's a Bright Side Somewhere", gearrangeerd door Sicilia, waarin ze wederom haar gedrevenheid laat aanvoelen van een artiest die vastbesloten is om zichzelf te blijven bewijzen. Dat streven naar vooruitgang en variatie is duidelijk te horen op "Unchange". We kenden haar eerder vooral als blues en country zangeres, maar ze is duidelijk ook door gospel stijlen beïnvloed, maar blues en roots blijven steeds de basis.